Herkesin aðlayabildiði kadar Benim kafiyelerim ve acýlarým var
Sesime renk oldu gözlerinin ýlýk sessizliði Ýçime doðru yaðmur çiseler avuçlarýndan Ellerin gönlümün gökyüzünü yakalar Yýldýrým düþer; bastýðýn yer söner gözlerimin izdüþümünde Bu kadar aðlamak yakýþmadý bana Satýr satýr yazarken iç çekiþlerimi Ve akýl terki diyar eyler ansýzýn Her kaldýrýma sesimi gömer kuru otlar
Yalnýzlýk en güzel oyuncaðýdýr gecenin Sabaha kadar onunla oynar Ve hiçbir gözyaþýnda göremediðim derinlik hissiyatý Kim bilir kaç þairin yavuklusuydu ezelden Böyle olmazdý eskiden aþklar...
Parmakucumda bitik bir dolma kalem alýnganlýðý Kaðýda kendi sessizliði saplar
"Acýlarýmýz, kafiyelerimiz kadar..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
kalemi kırık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.