Truva göknarýnýn gölgesinde dua eden bilgeyim. Ömrü -bir günde solan bir kelebek- gibiyim Kah yayasýyým gönül yolunun, Kýrlangýç kanadýna sýðýnmýþ bir kelebek misali… Kah uçaným kelebekler vadisine özgürce…
Umutsuzluðun sýzýsý topuklarýmda, Ýda yedi renk eteðini toplamak üzere Ardýmdaki güne kýrgýným Bu nasýl bir hüzün cangýlýdýr ki, Ulaþamýyorum bir türlü; kendime de sana da…
Gönlümün kýyýlarýna deniz yýldýzlarý vurmuþ, Kýpýr kýpýr can çekiþmekte; Kimbilir hangi gönül duvarýný, Ýyot kokusuyla süsleyecek.
Ýdanýn serin ayazýyla toparlanýyorum Altýnkum’un denize uzanan dalgakýran üzerinde O öksüz býrakýlan çocuk var ya, iþte o bendim Ve ufka deðiyor sebepsiz gözlerim…
Emine piþiren/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine pisiren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.