Mutluluklarýmýz Göçebedir bizim Belki bu yüzden Gülmeye korkar olduk Mutlu anlarýmýz Ürküp kaçmasýnlar diye...
Kimseleri kýrmadýk Bilirdik kýrýklarýn Nasýl can yaktýðýný Ayakkabýmýzý baðlamayý Öðrenmeden çok önce tattýk Gözümüze toz kaçmýþ gibi yapýp Kimse görmeden aðlamayý..
Sürgün limanlarýn Kýrýk iskelelerinde Bekledik Dumaný bile görünmeyen Sabundan gemileri...
Biz rüzgarsýz Ülkenin Ýpsiz uçurtmalarý Elinde bekleyen Küçük elli Çocuklarýydýk Azýcýk rüzgar esse ip Ýp olsa esinti Bulamadýk...
Sustuk,susturulduk Vurulduk, kanadýk Çoðunluk uyurken Biz hep saatin Tik taklarýný duyduk...
Ta ki! Birgün Yüzyýllýk aðaç olan bedenimiz Baltalana baltalana Devrilinceye dek... Yýkýldýðýmýz yerde Ne varsa Yok oldu gitti...
Biz de Tomurcukalarýmýzý Taþýyan beyaz kuþlarla Az öteye Rüzgarlý bayýrlara Güneþin gülümsediði Yere Filizlenmeye gittik...
Esra TÜRKER - ÝSTÝNAF
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökyüzü Mızıkacısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.