biz küçükken…
sen doðudaydýn
ben batýda
sen keçi güdüyordun
süphanda gabarda
ben öküz yediyordum
ýstranca yamaçlarýnda
baban yoksuldu senin
benim babam da
anan yamalý þalvarlýydý
benim anam da
senin iki elin vardý
on parmaðýn
otuz iki diþin vardý
yirmi de týrnaðýn
bir yüzün vardý
iki gözün
özün sözün
sanma farklýydý kardeþ
benim de ayný
sen üzülüyordun yüreðin ezildiðinde
ben de
kanatlanýp uçuyordun sevindiðinde
ben de
uyku gelip gözler kapandýðýnda
ananýn dizi yastýk oluyordu sana
biz çocuktuk kardeþ
bil ki bana da
biz büyükken...
büyüdük sonra biz
kaç seneler sonra
sen doðudasýn gene
ben batýda
sen ekmek taþýyorsun çocuklarýna
eþek katýr sýrtýnda
ben marabayým gene
çorak tarlalarda
ya da ömür tüketiyoruz
kayýp þehrin varoþlarýnda
kürt türk fark etmiyor
yalan mý kardeþ