çocukluðuma daldým bir an
okurken kitabýnýn üstünde
uyuya kalan
gözlerinde ipildeyen
yalnýzlýðýnda kol gezen
türkü dolu coþkusu
yoksulluðun burgacýnda
ayaðýn kepirinde keprem
bu topraðýn çocuðu
ayazýnda üþüyen
yaðmurunda ýslanan
havasýnda büyüyen
itin buyruðundadýr albýz
salladýkça sýçrayacak mý
kulaðýna söylediðini
ite söylemediði ne belli
arýyorum þimdi
anam vardý aðladýðýmda
baðrýna basan
kucaklayýveren babam
þimdi öyle mi
hem öksüz hem yetim
220513denizli