Dokunduðum güllerin dikenleri aþk kokar Yaralar yüreðimi derdi içime sokar Gözlerim yollarýnda hüzünlü sana bakar sensizliðe düþüp te hayata küsüyorum...
Bitmiyor içimdeki sana olan özlemim Yetmiyor ne söylesem dilde kalýr sözlerim Peþinden aðlayýp ta yaþ döksede gözlerim Karanlýk gecelerde vurulup düþüyorum...
Acýlarla tükendim hasretinle daðlandým Ben sana mahkumum zincirlere baðlandým Yetim çocuklar gibi her gece ben aðlandým Yokluðun acý verir sensizim üþüyorum...
24.5.2013 18:33
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamitkaraca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.