MECBURİYET
Gök kurþini
Yaðmurlarý biriktiriyor içinde
Þimþek çakýyor ýþýksýz
Gürültülü gök, ayrýþamayan sesler..
Zorlamýyor anlamaya
Isýtan gözleri , gamzelerinde sönüyor
Toprak yaðmur bekliyor
Yeþerebilmek için yeniden..
Buharlaþmadan denizler ýrmaklar
Bulutlar yoðunlaþýp su olur mu
Canlanýr mý doða
Isýtan gözleri, özüyle boðuyor
Deniz hýrçýnlaþýyor
Kýyýlarýna vuruyor çýlgýnca
Mavilerini çýkarýyor üzerinden
Lacivertimsi bir ürperti
Gecelere hazýrlanýyor tekrar
Isýtan gözleri, mavilere ulaþamýyor
Bir martý çýrpýnýyor durmadan
Mecbursunuz birbirinize, sakinleþin!
Gök sevgi lazým diyor
Toprak suda diretiyor
Denizse huzur istiyor
Isýtan gözleri, hiçliklerde kayboluyor..
Bir kadýn uyanýyor uykusundan
Yað yaðmur “sevgisiz” haydi durma
Gök boþaltýyor yaðmurunu
Toprak suya doyuyor, taþýyor sonra
Heryer sular altýnda, çamurumsu bir bataklýk
Isýtan gözleri, yaþartýyor gözlerini
Gün güneþini alýyor üstünden
Yýldýzlarsa bilinmeyen yerlerde
Ay soðuk þavkýný yüzüne vuruyor
Prangalar vuruluyor tekrar en aðýrýndan
Vuslat sevdalara yakýþýr derken
Isýtan gözleri, hasreti gömüyor derinlere..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.