Halamın Evi Gül ev
Halamýn Evi Gül ev
Halamdan hatýralarla dolu
Halamýn evi gül ev
Mavi mavi bakarým
Halamýn evi gül ev
Ne zaman görsem
Mavi mavi bakarým
Nekadar çok koklamýþtým
Halamýn evi gül ev
Halamdan çiçeklerle dolu
Halam öldü
Göle atýlmýþ bir kesme þeker gibi halamýn evi þimdi
Eylülde o gül
O ev ki "hüvel baki" yazýsýna gül damlatýyor...
Seni yaðmurlar mý týrmaladý ev gül
Yoldan geçene
“Fanisin ey insan “diye baðýrýr Halamýn evi
Geçemem o sokaktan
Halam öldüðü günden beri
Bir ölü gibi þimdi o ev kesilmiþ nefesi
Ne bir büyük sesi
Ne bir çocuk sesi
Halamdan güneþlerle dolu
Halamýn evi
Ama
Öldüðü daha on yýl olmadan halamýn
Satýldý o ev
Yýktýlar halamýn evini
Bir kelebeðin ömrü kadarmýþ ömrü
Nerede çocukluðumda
Oyunlar oynadýðým o ev
Duvarýndaki saatin sesi
Þimdi bile kulaklarýmda
Saatin sesi o evden daha kavi
O gül savruldu rüzðarlarda
Yýkýldý mý bu ev gibi yýkýlacak her ev
“Fanisin ey insan “diye baðýrsýn yýkýlýrken
Aðaçlar dikilmiþ yerine
Kýrk yýllýk mezar gibi þimdi
Bir zamanlar ev mi vardý hiç belli deðil
Halamýn mezarý evinden kavi
Betondan duvarlar yapmýþtýk
Bir de selvi büyüte bilseydik baþ uçunda
Büyüyecek sevincim
Halamýn görünümünde bir selvi
Bahar gelsin gül açsýn mezarýnda hala
Halam öldü
Ondan bir iz kalmayacak mý sonunda
Yine baktým bir gün o eve
Aylardan eylül mü
Sarý bir hüzün düþtü her aðacýn dalýndan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.