Satýr aralarýna dahi yakýþmayan öznesiz cümleyim þimdilerde Mutsuz hayatlarýn hedefinde kuytusu olmayan bir sýðýnak
Barýnaksýz bir liman
Nasip
Kýsmet
Sabret
Geçer
diye yüreðimi avuttuðum zaman.
Boþluklarý dolduran masallarýn hazin sonu Çocukluðu, ismi haritadan silinmiþ köy odasýnda rehin býrakýlmýþ kimsesizim bu günlerde. Mutlu sabahlara uyanmak için, gözlerimi feda ettiðim uykusuz gecelerde Acýlara müebbet yemiþ ömrüme bir çare sun Ya’Rabb.
Çok yorgunum!
Ellerim buz gibi Baþým gövdemden ayrý Ben gönlümün maðduruyum Üzerime yýðýlan hicran yumaðý aðýrlaþtý
Korkuyorum!
Hüküm giydiðim dertlerimle geldim kapýna.
Acz’imi duy Ya’Rabb.
Acz’imi duy Ya’Rabb.
Acz’imi duy Ya’Rabb.
Kevser Baysal // Yüreði Sürgün
Köln, 24.Mayýs
Þiirime uður böceði layýk gören edebiyat defteri seçki kuruluna teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser BAYSAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.