GÜZ KAPILARI

Adým atýyorum
Günün en kuytu
Vaktinde
Uðraksýz, metruk
Bir kapýdan içeriye...

Üzerime sayýsýz aný
Yýðýlýveriyor.
Yerlerde,
Hüzünden
Yorgun düþmüþ
Ümitsiz gölgeler
Acý çekiyor.
Paslý zincirlerinden
Kurtulmak için
Yalvarýyorlar zamana...

Ah,
Taþ duvarlar!
Dökük sývalarýn
Ýçine sýkýþmýþ
Sözcükleri
Taþýmaktan
Bitap düþmüþ
Yýkýlmasý yasak
Taþ duvarlar...

Ellerim deðdikçe
Kimi buz tutmuþ
Kimi yanmýþ anýlar
Dile geliyor
Aðlýyorlar
Parmak uçlarýmda
Canýmý kanýrta kanýrta
Hesap soruyorlar
Sanki.
Ama
Sizi ben hapsetmedim ki!...

Oy
Neþeli anýlarý
Neden içine çekmez
Duvarlar?
Neden hep hüzün kokan
Sayfalar aðlar
Yaþlý ellerimizde?...

Hesap zamaný gelince
Hayatýn son kapýsýndan
Elinde
Beyaz güllerlemi
Yoksa
Vicdan karasýylamý
Bineceksin?
Dehlizdeki
Küreksiz
Sandala...

Esra TÜRKER - GÜZ KAPILARI















Sosyal Medyada Paylaşın: