Memleketim Koksun
Bu akþam memleketimin kokusunu özledim
Deniz koksun, yosun koksun, zeytin koksun
Burnumun direði sýzlasýn memleketim diye
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
Bana deniz gibi baksýn ve hüzünlerimi görsün
Ben konuþmadan anlasýn ve sussun
Sormasýn hiçbir þey kederlerimi boðsun mavi sularýnda
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
Sarsýn beni bulutlar gibi yumuþacýk
Ve ben baþýmý yaslayým omzuna aðlayayým
Annem gibi sevsin ben küçüleyim kucaðýnda
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
Deniz çekiliyor ayaklarýmýn altýndan toprak aç
Ayaklarým kuru, ruhum kuru, gönlüm kuru
Balýk misali nefes alýþlarým kesiliyor susuzluktan
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
Gelincik çiçeklerinin gözlerinden kanlý yaþlar aktý
Yapraðýnýn kýrmýzýlýðý ondan
Dokunma dökülür yapraklarý narindir kalbim gibi
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
Toprak koksun yeni kazýlmýþ taze mezar gibi
Servi koksun ve ölümü getirsin zamansýz
Sema aðlasýn güneþe inat çocuk misali
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
Özlem dediðin kozadan çýkamayan kelebek
Biçare gücü yetmiyor hasretleri delmeye
Kanatlarý baðlanmýþ kendi ipeðiyle
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
Bir o anlatsýn martýlarý bir ben oltadaki balýðý
Bir o çeksin içine deniz kokusunu bir ben
Bir o toplasýn aðaçtan zeytini bir ben doldurayým
Simsiyah dertleri zeytin misali seleye
Bu akþam memleketim kokan birini istiyorum
E.Ö.S
24.5.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERAY ÖZGÖR SARIKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.