“Geri dön, gel” diyorsun, ama gönül almadan, Yüreðinde hissedip, derinlere dalmadan, Söylenmeye deðecek, hoþ bir seda kalmadan, Sözler bittiði zaman, hoþçakal gökkuþaðým.
Belki silinmeyecek, o hoþ kokun bu tenden, Unutmak istesem de, hayalin gitmez benden, Gün gelir piþman olup, kapýna gelip senden, Korkma dilemem aman, hoþçakal gökkuþaðým.
Ýstemeden kalp kýran, duygularým bak sakar, Ruhumun alevleri, sanma tek seni yakar, Bana korkaksýn derken, zannetme yoðun akar, Damarda delidir kan, hoþçakal gökkuþaðým.
Huzur dolu sözlerde, ahengi bozarým da, Silerim duygularý, ben gönül nazarýmda, Sana içimi döküp, þiirler yazarým da, Son mýsra bittiði an, hoþçakal gökkuþaðým.
Ne kadar içsem seni, efkâr daðýtmayacak, Sana bakan gözlerden, yaþý kurutmayacak, O mahzun bakýþlarý, asla unutmayacak, Tende durdukça bu can, hoþçakal gökkuþaðým. Sosyal Medyada Paylaşın:
sözlerinahengi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.