dikenler arasýndan
güllerim koparýlýyor,
sana Adl-i Ýlah-i
bunu mu emrediyor?
karanlýk çökünce
içim geceye daralýyor
her yer hatýranla
al bu yürek senin
aslýnda beni çok ,
çok sen seviyorsun
yiðitliðine söz namerd
bir edemiyorsun
büyüdükçe hayal ,
kurmak da zorlaþýyor,
hayal kurmakla birlikte
al bu yürek senin
gerçekler gerçekten,
çok acýdýr çünkü
nedensiz canýn
canýmýn içi bazen yakar
hazan rüzgarý aðlýyor,
þimdi baharýnda
artýk eskisi gibi deðilim
al bu yürek senin
yaþamýn tadý da yok,
güzelliklerin anlamýnda
ya kalýp benim
tüm acýlarla kal ya yüreðinle
kaplar hücremin
her köþe bucak zerresini
kader aðlarýný örerken benliðimi
al bu yürek senin
’ÖYLESÝNE’
geçmiþinden bir parça,
bir aný, bir zaman dilimi.
ne kadar sahiplenmek istemesen de,
kendine yakýþtýramasan da,
senindir. iyisiyle, kötüsüyle,
güzeliyle çirkiniyle.
bir günahtýr bazen
içinde taþýyýp aklýna deðdikçe
boðulacak gibi olduðun, bir sevaptýr beklide
unutman gerektiði halde hatýrlayýp durduðun anda.
Bir mum eþiðinde düþünüyorsun
’DÜÞ GÜZELÝ HALÝDE-M KÝBAR GÜL’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.