Hani dedemden kalan eski bir ev vardý ya Kýrýlan camlarýný senin için taktýðým Hani yatak odasý az birazcýk dardý ya Yýkýlan kapýsýna menteþeler çaktýðým
Dün yine oradaydým dört yanýný dolaþtým Köþe bucak her yeri örümcek aðý sarmýþ Yokluðuna üzüldüm felek ile dalaþtým Sensiz bu dünya bana bir avuç kadar darmýþ
Ne hayaller kurmuþtum ben bu evi boyarken Beyaz gelinliðinle seni getirecektim Sen sobanýn üstünden çayýmýzý koyarken Ben divanýn üstünde sessiz oturacaktým
Ýnce belli bardakta birleþince elimiz Önce çayý sen benim aðzýma tutacaktýn Þaþkýnlýktan lal olup kitlenince dilimiz Ben üfleyecektim de çayý sen yutacaktýn
Ýpek geceliðinle yastýða baþ koyunca Daðýlan saçlarýna öylece bakacaktým Hadi yat artýk diyen o sesini duyunca Daldýðým o hülyadan irkilip çýkacaktým
Aþkýmýzýn meyvasý kýzýmýz olacaktý Adýný ya Gülperi ya Efsun koyacaktýk Bu eski evin içi neþeyle dolacaktý Ömrün hazan çaðýnda huzura doyacaktýk
Örümcekli camlardan bahçemizi seyrettim Adýný verdiðim o fidan meyvaya durmuþ Bilsen nasýl üzüldüm bilsen nasýl kahrettim Seni böyle severken ayrýlmasý ne zormuþ
Dön desem þimdi sana bilirim ki dönmezsin Aþkýmýzýn üstünde örümcekler geziyor Beklide ömür boyu adýmý da anmazsýn Böyle kara kaderi hangi kalem yazýyor Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.