MEĞER
Nazlý caným tatlý balým dediðim
Bilemedim çoktan el olmuþ meðer
Pamuk ellerinden nimet yediðim
Elin ayaðýna yol olmuþ meðer
Suna diye kýymetini bildiðim
Sevdasýyla dað tepede yeldiðim
Çaðlayan gözünden yaþlar sildiðim
Þu viran gönlüme sal olmuþ meðer
Gonca açmýþ baðlarýna daldýðým
Her gün tanrý selamýný aldýðým
Yerde ararken gökte bulduðum
Baðrýmý daðlayan kul olmuþ meðer
Bu canýmdan ileride gördüðüm
Kývrým, kývrým saçlarýný ördüðüm
Aþký için dertli sazýn vurduðum
Deli deli akan sel olmuþ meðer
El açardým aþký için Mevla ya
Ar eyledim dönemedim sýlaya
Þükür ki koymadý baþým belaya
Kýrýlýp yakýlan dal olmuþ meðer
Yüksel der inþallah çýkmaz yarýna
Zalim kulak vermez oldu zarýma
Eremedim gizeminin sýrrýna
Elden ele gezen pul olmuþ meðer
Osman YÜKSEL
YÜKSELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.