Sabahlarýma doðan güneþ yine sensin, Dipsiz kuyularýn derin karanlýðýndan... Kabuslara bürünüp uykularýmý bölensin, Ok gibi saplandýðýn gönül boþluðumdan...
Seni bekliyorum gelecek zamanlarda, Bütün sessizlikler seni fýsýldýyor... Sen olmayýnca zaman geçmiyor buralarda, Bütün isyanlar daraðcýmda senle asýlýyor...
Ýçimde seni,sende kendimi sevdiyim, Zebani kabuslarýmda seni buluyorum... Yetim çocuklar gibi kollarýna sarýldýðým, Ak Göysüne bir buse býrakýp gidiyorum...
Lakin bilesinki sen benim gözlerimdesin, Zemheri soðuklarýyla seni seviyorum... Hayallerde tanýdýðým en güzel meleksin, Ruhumun göçlerinde seni geziyorum...
Bir çiçeksin sen kalbime bahar getiren, Topraða seni ekiyor,bulutta seni biçiyorum... Yumuþak kudretsin bedenime güç veren, Havam sen,suyum sen,dudaðýmda seni içiyorum...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 22.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.