F 28 BURSA UÇAĞI İLE SIRATTA DENGESİNİ KAYBEDEN AKLIMIZ

SIRATIN KURDUÐU ÝPLERDE ASILI KALDI AKLIM

Ýçerimde olan zavallý bir çocuk köþe bucak saklandý
Kýzýl bir çerað düþtü o gökten yaktý ayýrdý kalplerimizde
Rüzgar hoyrat sinirli eserken evde gülmelerimiz yasaklandý
eyvah neler oluyor?
sýratta dengesini kaybeden o aklýmýz asýlý kaldý iplerinde



Akþamlar boynunu büktü el salladý dýþarý taþan neþesine
Ah, lar vah,lar karýþtý evin bahçe kapýsýndaki tokmak sesine
Þimdi yakýcý en kaynar sular gözyaþý diye süzülen yüzümüzde
Eyvah neler oluyor?
sýratta dengesini kaybeden aklýmýz asýlý kaldý iplerinde..



Operera sahnesinde beynim bir kadýn þimdi o aryasýnda
Kýyamet kopuyor sahnesinde içim donarken ayazýnda
Söktüler yüreðimi suyunu unuttular koyarlarken vazoya
Eyvah neler oluyor
sýratta dengesini kaybeden aklýmýz asýlý kaldý iplerinde


Derken önü yuvarlak bir ahþap telefon aðýtlarý bozduðunda
Açmayacaðým bir daha dediðim telefon parmak uçlarýmda
O ses iþte gözlerimi parlatan þu umudu koluma taktýðýmda
O güzel telefonun ahizesinde
en güzel haber vardý sesinde...


düþtü denilen o uçaða binmemiþ
yüzbaþý yeðenim, saðým ben derken
herkes çýðlýk çýðlýða o an neþesinde

ama iþte birden geldik kendimize
ölen yolcularla burulan içimizde..




Sosyal Medyada Paylaşın: