F 28 BURSA UÇAĞI İLE SIRATTA DENGESİNİ KAYBEDEN AKLIMIZ

SALÝHA HANIM...1947_2013..6..BÖLÜM

Akþam yemeði için her zamanki gibi mutfakta ne hazýrladýysak masaya taþýyorduk,bahçeden topladýðým o mis gibi çiçeklerin kokusu etrafa yayýlýyordu,bir taraftan sehpa üzerindeki kumandayý elime aldým televizyonda haberler vardý

THY 345 sefer sayýlý F-28 tipi yolcu uçaðý, Atatürk Havalimaný na iniþe geçtiði sýrada düþtü. Kulenin, pist ýþýklarýnda yaþanan elektrik arýzasýný anons etmesi üzerine pisti pas geçen uçak, ikinci iniþ denemesi sýrasýnda Yeþilköy sahili açýklarýnda Marmara Denizi’ne çakýldý.

Aman Allah ým bu uçakta dün telefon eden yeðenim vardý o an bardak elimden kaydý ,gürültüyü duyan annemi bir telaþ aldý..

Bazýlarýmýzýn önüne koskoca bir uçurum kurmuþtu hayat, karþýdan karþýya geçmek içinde incecik bir tel döþemiþti sanki ya geçersin yada düþersin cesaretini sýnayacaðým diyordu sanki...

Korkudan yüreðimizde o sakin sular birden koskoca çaðlayanlara dönüþürken birde kayalar önümüze çýkýyordu,boðulmak istemezken direniyorduk..kendimiz yaratmýyorduk bazý þeyleri hayat zorluyordu..nedeni biz deðildik..



SIRATIN KURDUÐU ÝPLERDE ASILI KALDI AKLIM

Ýçerimde olan zavallý bir çocuk köþe bucak saklandý
Kýzýl bir çerað düþtü o gökten yaktý ayýrdý kalplerimizde
Rüzgar hoyrat sinirli eserken evde gülmelerimiz yasaklandý
eyvah neler oluyor?
sýratta dengesini kaybeden o aklýmýz asýlý kaldý iplerinde



Akþamlar boynunu büktü el salladý dýþarý taþan neþesine
Ah, lar vah,lar karýþtý evin bahçe kapýsýndaki tokmak sesine
Þimdi yakýcý en kaynar sular gözyaþý diye süzülen yüzümüzde
Eyvah neler oluyor?
sýratta dengesini kaybeden aklýmýz asýlý kaldý iplerinde..



Operera sahnesinde beynim bir kadýn þimdi o aryasýnda
Kýyamet kopuyor sahnesinde içim donarken ayazýnda
Söktüler yüreðimi suyunu unuttular koyarlarken vazoya
Eyvah neler oluyor
sýratta dengesini kaybeden aklýmýz asýlý kaldý iplerinde


Derken önü yuvarlak bir ahþap telefon aðýtlarý bozduðunda
Açmayacaðým bir daha dediðim telefon parmak uçlarýmda
O ses iþte gözlerimi parlatan þu umudu koluma taktýðýmda
O güzel telefonun ahizesinde
en güzel haber vardý sesinde...


düþtü denilen o uçaða binmemiþ
yüzbaþý yeðenim, saðým ben derken
herkes çýðlýk çýðlýða o an neþesinde

ama iþte birden geldik kendimize
ölen yolcularla burulan içimizde..

SALÝHA HANIM
YÝNE KAYIP SAYFALARIM ÝÞTE
ÞÝÝR KIYISINDAN AKAN ÖYKÜLERÝM ÝLE..


Sosyal Medyada Paylaşın: