sen gideli, pek birþey deðiþmedi hayatýmda. kapým yine ayný kapý yirmi dört numaralý, mavi boyalý. odam yine daðýnýk, saçlarým kirli pasaklýyým yine eskisi gibi. perdelerer kapalý. sobam yine yanmýyor. üþüyorum... yine çorap giymiyorum iþte ayaklarýma. karanlýk yine ürkütüyor, tüm lambalar yanýk. þimdi birde üstüne yalnýzlýk.
sen gideli pek birþey deðiþmedi hayatýmda. eskisi gibi yüzüm asýk kuþlara yem veriyorum yine ektiðimiz çiçekler açmadý daha ben yinede baþlarýnda bekliyorum. serçeler tünüyor yine, bahçedeki dut aðaçlarýna. postacý yine kapýmý çalmadan geçiyor. ben yine aldýrmýyorum kimsesizliðime. akþamlarý oturup denizi seyrediyorum bir tek bunun için çýkýyorum yine sokaða.
sen gideli pek birþey deðiþmedi hayatýmda. adýný yazarkan kaðýtlara, yine titriyor ellerim. eskisi gibi özeniyorum, gökyüzünün maviliðine. kýskanýyorum misket oynayan çocuklarý. gazete okuyorum sabahlarý çayý yine sevmiyorum. bir tek sigaraya baþladým. o da arada sýrada, yalnýzlýktan bunaldýðýmda. ha birde duvardaki resmini indirdim hani þu Sarayburnunda çektirdiðin. taa gözlerinin içinde bile denizin belli olduðu. bunun içinde kýzma bana. dedim ya iþte sen gideli pek birþey deðiþmedi hayatýmda ben yine býraktýðýn yerde dönüþünü bekliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEZE ÖLDÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.