Kalbim sustu mu sanýyorsun
Sen Kaf Daðlarý’na göçünce
Bu masal biter mi sandýn?
Olmadý sevdiðim, olmadý iþte
Bu sefer bu masal, mutlu sonla bitmedi
Evet, evet bitti ama acý verdi
Deðiþmiþ artýk masallar
Eskimiþ tüm sevdalar
Hayatlar bile eskimiþ artýk nedense
Mutlu sonla biten her þey
Yitirmiþ benliðini güzelce...
Susmalý diyorum sen kokan kelimeler
Evet susmalý, yapmalýyým bunu
Sensiz kelimeler sözlüðüne dönüþtü anadilim
Susmuyor kelimeler, susmuyor iþte
Hep sen kokular dudaklarýmdan dökülenler
Kapatýyorum gözlerimi, açamýyorum
Biliyorum ne zaman açsam gözlerimi
Sen gülüyorsun benden çok
Bende bundan korkuyorum sevdiðim
Korkuyorum iþte...
Ne zaman sana ulaþsa ellerim
Yarý yolda kesiyorlar bileklerimi
Geriye sadece bende kalan hislerin
Buðulu buðulu bakan gözlerin
Ama yine kimseler bilmiyor
Bilmesin kimseler, bilmesin yaþadýðýmýzý
Ben seni onlarla sevmedim ki
Ben seni kendimce, kendimle
Küçücük yüreðimle sevdim
O yüzden bilmesinler iþte...
Yýkýk dökük hayalleri barýndýrýyor kalbim
Gerçek olup olmadýðý bilinmeyen umutlarý
Parça parça olmuþ kalplerimiz
Yýkýlmýþ tüm hayallerimiz
Kolay olmadý ama yaptýlar iþte
Öyle alýþmýþtým ki sana
Öyle sevmiþti ki ellerim ellerini
Ya o gülüþünü, ya gülen gözlerini
Çok sevmiþti kalbim kalbini
Pamuk prensesin tükeniyor artýk yar...
Yaþattýðýn öpücügünle ölüyor
Bu masal da yalan, bu masal da bitti
Hayalleri yüreðinde, elleri koynunda
Bu masal da acý sonla bitti, bitti iþte
Hazel YALÇIN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.