BENZERSİN
o güzel yüzünde gülücükler oynaþýr
böyle mahzun bir naza benzersin
misk-i amber kokuna güller toplaþýr
açýlýr goncalar eþsiz bir yaza benzersin
günümde sarýsýn, gecemde beyaz
deðince sesin tenime, kýrýlýr içimde ayaz
ben susarým da kalem der durma onu yaz
dilimde çatallanan söze benzersin
erkan usul nedir bilmezdi varým
tutup hüzünleri geceden senle kovarým
sanki aþkýn önünde buzdan duvarým
sevdamýn önünü açan köze benzersin
beklerim dilimde kilit asýrlar boyu
sen yýkarsýn ancak içimdeki korkuyu
içimde alevlenen ilahi tutkuyu
aklýmdan ömrüme saran cüze benzersin
her yaným olsa bitmez bir çile
gelmese de acýlar bu yavan dile
sussam bir türlü, konuþsam nafile
uzak vuslatý yakýn edecek teze benzersin
gölgene hasret ýssýz bir yolum
sana ermek makamýnda bir kulum
senin mezatýnda yoktan bir pulum
aþkelimde sensizliði örten beze benzersin
göðümde rahmetsin, topraðýmda nem
özvatanýmsýn sanki annem
neden kapatýrsýn mikabýný söyle bir tanem
bendeki kendini görmeyen bir göze benzersin
ALÝ RIFAT ARKU
21/05/2013
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.