Yoruldum sensizliðin kýyýlarýnda dolaþmaktan, Usandým yalnýzlýk türküsü tutturmaktan dilime, Pis kokuþmuþ bir ölüm kokusu sinmiþ üstüme, Sensiz aldýðým her nefes boðazýmý yýrtýp geçiyor, Ne güzel kurduðumuz masalsý hayallerimiz vardý, Martýlarýn kanadýnda seyrediyorduk enginleri, Hatta oradan uzanýp yýldýzlara dokunuyorduk, Uzak hiç gidilmemiþ adalar keþfediyorduk, Ben gözlerinde güneþin doðuþunu izliyordum, Sen saçlarýmdaki kýr çiçeklerini kokluyordun, Ama en çok ellerinde ellerimin terleyiþini özledim, Bir gün martýlarýn kanadýnda geri gelirsin diye, Ben o hayallere takýlýp hep çocuk kaldým, Ve hüç büyüyemedim...
Songül BÜYÜKPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
SongülL Büyükpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.