TÜNELİN TAM ORTASINDAYIM

ve tünelinden girdik hayatýn
gün oldu katran karasý acýlarý bal eyledik
gün oldu sevinçlerimizde hüznü tazeledik

mazot rengi sis yaðarken üstümüze
gökyüzünde yýldýzlar kayboluyordu birer birer

ömrümüzün yarýsýnda
yedi tepeli þehrin varoþlarýnda
býrakýyorduk geride
yitirilmiþ gençliðimizi

gökyüzü buz gibi donuk zamana küþmüþ
geçit vermezken efsunlu yýldýzlara
nice yýldýzlar kayýyordu
nice yýldýzlar sönüyordu gözbebeklerinde

düþünce saçlara aklar
ölüyordu içimdeki çocuklar
geçiyordu yýllar
kaybolurken istanbulun kaldrýmlarýnda biten gençlikler

ve hayat denilen tünelin tam ortasýndayým
dönsen dönülmez gitsen gitsen gidilmez
mutluluklar hüzne feda edilmiþ üç kuruþa satýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: