iniyorsun þehre geçiyor gözlerinden yol þeritleri sözlerin kýsalýyor kýsýk sesinin içinde bir yaðma gibi aþkýn belleðinde bütün çaðlar yeniden hikaye oluyor
nasýldý kara tüller gibi bu kara orman nasýl ve kim unutmuþtu bizi orada gece miydi yoksa yaðmurlu bir sabah mý tek tek odalarda kaybolmak isteyen sen ölgün bedeninle gökyüzünü kurtaramayacaðýný haykýrýp duruyordun
duruyordun ve bütün canlýlar duruyordu çevredeki tanýyordu herkes elindeki zengin sihri sonra kara tüller gibi kara ormanda sanki þefkatle sanki kinle unuttular bizi
yolumuzu bulduk sonra yol bizi buldu katil ozanlar tanýdýk ellerinde kurbanlarýna yazdýklarý lanetlerle düþman düþ gördü, hayvanlar kendilerini sularda tanýdýk olduk hep yabancý kalýr dediklerimizle
þimdi ayrýlýyoruz seninle bunun için ter akýtýyoruz manzara bize yetmiyor dünya içinde.. yýldýzlarý, suyu topraðý paylaþsak yine de yetmeyecek bize
hayalimde taþýdýðým hayal sýrtýnda taþýdýðýn yaþlý cüce gibi içimizde birbirimizin þiddeti beni bol kýrmýzýlý bir rüyaya emanet etmen gibi beni o rüyada unutman gibi bu rüyanýn tabiri yok ve onu hep görmen gibi el yordamý adaletsiz göz baþka gözlerle sýnýrlý dokunmak kuru, ve kim artýk kendisi gibi kokuyor ki..
yakýn zaman hileli þimdi býrakýyoruz birbirimizi ýslak taþýn kokusuyla kanýn akýþýyla kýrýlgan bir macerayla sen biliyorsun eli çamurlu çocuklarýn taþýdýðý babalýðý uçurum özgürlüðünü, hareketsizliðin gerçeðini biliyorsun
yol aþacaksýn, kendini aþacaksýn kolay deðil elbet ama eve vardýðýnda ilk iþin geri dönmek olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
VARIŞLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.