KÖŞE BAŞINDA...

Ne güzeldi karanlýk çökünce sokaðýnýz daydým
Þimdi diktiler boy, boy elektrik direklerini
Sokaðýnýz gece gündüz ayný
Ne karanlýk kaldý ne gizemim iz

Senden baþka herkes görüyor beni
Ama sen beni o karanlýkta ki halimi unutamazsýn
Ömrünce unutmazsýn þimdi bakma her yer aydýnlýk
Mektuplarýný atým demiþsin

Ya bir kerede þu nostaljiden çýk ya
Ne mektubu mesaj onlar kýzým mesaj
Sildim de
Resimlerimi yýrtýp attýðýný diyorsun

Anlaþýldý sen yine sýla özlemi moduna girdin
Olum yakma yýrtma yok artýk ya
Facebook tan siliyorsun olup bitiyor
Sen halen bu çaða ayak uydurmadýn gitti

Týpký benim sana ayak uydurmadýð ým gibi
Beyninin tüm hafýzasýna nostalji yüklü sevdiðim
Adýmý her anýþýnda iç çekip oflayýp püflüyor sun
Abee akýlý sevdiceðim sabahtan sana ileti atýyorum

Kamerayý açman için dürtüyorum seni
Dokun þu kabul butonunda göreyim seni
Yok, senin bu devrin iletiþimiyle hiçbir baðýn yok anladým
Birazdan bizim evin çatýsýndan duman çýkarsa

Sakýn telaþ etme sana dumanla mesaj atýyorum
Dilerim bunu okursun hart diski boþ sevgili…
Mektuplarý yýrtým ne demek ha
Sen eskiye mi döndün bunu adam gibi söyle

Ýlle de nostalji mi kokacak sözlerin




ESPRÝNÝN KIYISINDAN BÝR KESÝT OLSUN...HÝÇ BÝR ÞAHSA HÝTABEN YAZILMADI













Sosyal Medyada Paylaşın: