kadýn dudaklarý kavramaya çalýþýrken aþk ve ölümü bütün iyi insanlara dua ediyor devrimi ve adaleti heveslendirecek marþlar mýrýldanýyor þefkati ve vicdaný yürüyüþe çaðýrýyor yüreðinin papatya saati berrak bakýyor göðe bütün çocuklar narin büyüsün incinmesin masallarýn bilinci soðuk silahlarýn ölüm üretmesine kýzgýn yanaðýndan ýtýrlý bir gül geçiyor yüreði budanmýþ acý gülümsüyor
þarkýlarýn ve þiirlerin mavi renkle seviþtiði yeri düþünüyor
bu nemli sessizlik ne zaman gülecek kötüyü ne zaman yenecek yaþam diye soruyor göðsünün sýzýsýna ayda asýlý kalmýþ bir söz dökülüyor denize balýðýn pulu deli bir özlemle parlýyor derinliðin sýrrýna karýþýyor kaderin boþluðu soytarý gerçek sokaklarý arþýnlarken hüzünlenip gidiyor çatýk kaþlý gece daðlarýn yalnýzlýðý ve kuþlarýn dili karþýlýyor güneþi çelimsiz ve kýrgýn yeni bir gün baþlýyor kadýn beklemeler taþýyan bedeni kaldýrýyor masada yarým bir þiir külü kaçmýþ bir sigara hesaplaþmaya devam ediyor insanlýðýn hatalarýyla
kadýnýn dudaklarý yaðmur buluþmasý yüzü ateþini arayan orman elleri itirazýna küskün umuda ezgi raksýný yitirmiþ bir nehir taþarken içinden sancýyan sorular dökülüyor dizlerinden tuzlu bir anlam gözlerini kuþatmýþ
karmaþanýn duyarsýzlýðý göðsünü geçip gözkapaklarýný yakarken
yosun tutmuþ ev pencerelerine güneþ aklanmanýn kokusunu býrakýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.