Belki haklýsýn evet sen ak dedin ben kara Haným hanýmcýk olsan neden ikaz edeyim Amacým üzmek deðil anlatýrým bir ara Yara bere her yerim gördün kazazedeyim Gülüyorum sayende hiç inkâr etmiyorum Misilleme yakýþmaz yanýndan gitmiyorum
Tabi ki acý çeken tek deðilim hayatta Ama yaþadýn benle dimdik durdum ayakta Biliyorum hikâyem artýk epey bayatta Yerden göðe acý var þiirde ki dayakta Sen iste yeter benden inan ki susacaðým Üzülmeyesin diye içime kusacaðým
Boþuna dost demedim dinlemeliydin beni Sen mutsuz olduðunda yanýndaydým her zaman Gül yüzünü sarartýp soldurmuþum ya seni Ben asla adam satmam demedim bile aman Üzülme sakýn caným depresyondan çýkarsýn Alýþkýným nasýlsa suçu bana yýkarsýn
Þu içme meselesi bünyeme dokunuyor Kontrolümü kaybeder yer dibine batarým Eðlenmene gelince çapkýnlar okunuyor Korumak için seni kaþlarýmý çatarým Sen diyorsun ki hala bu iliþki gitmiyor Ne yapayým bu gönül istesem de itmiyor
Seni örnek almak mý iþte bak bu imkânsýz Karakterim bu benim o kadarýyla avun Adam gibi sevince diyemezler bu kansýz Rica ederim gülüm bari sevdamý savun Hadi þimdi buyur git ayrýlýk varsa serde Belki bulabilirsin döndüðünde o yerde
Buse DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.