yok

yalnýzýyýz bu koca ve köhne þehrin
üstümüzü buluttan baþka saran yok
biz kendi bakýþlarýmýzda eskidik
sözlerini sürüp yokuþlarda yoran yok


inanmadýk aþka meðer aþk var imiþ
savuran özümüzden esen rüzgar imiþ
bize engel kendi ördüðümüz duvar imiþ
dönüp baktýk anýlardan kalan yok

Sosyal Medyada Paylaşın: