Aðacýmdan döktü çiçeðimi yaðmurlarýn
Bunaldým bitmeyen lososlarýndan
Sende hayat bulup ta kök salmýþken
Yine senin olacak biliyorum
Kýrdýðýn dallarým ve
Sonbaharýnda sararan yapraklarým
Darmadaðýn etti rüzgarýn beni
Savurup gubetlerde kök saldýrdý
Fidanlar aðacýndan çok ayrý kaldý
Özlemlerim oldun
Umutlarým oldun
Bir gün
hep bir gün elbet bir gün
Diyen dillerim kurudu
Gözlerimin feri gibi halicin soldu
Hayalin puslandý havan misali
Bulut bulut döküldün gözlerimden
Bitmeyen gurbetlerime bile yettin
Bitmiyor Ýstanbul bitmiyor derdin
Sýrtýný dönüpte gir yataðýma
Görme ýslattýðým yastýklarý
Göz yaþlarýmla
Sorma gecelerimi sarýlma bana
Ayný yorganda faydasýz küsmelerim
Pijamam gibisin üzerimdeki
ne çare
Aldýrmýyorsun hiçbir tehdidime
Seni Ankara nýn sert rüzgarýna
sereceðim yýkadýkça
ve toplamayacaðým asla kurusanda
Özlemim ipte kalacak balkonumda
iki mandal kýskacýnda.....
*Kiraz Çiçeði*
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.