Ruhum üþüyor, kalbim sessizce tekliyor sýrat köprüsünde adýmlarým Vakit tamamdýr belkide gitmeye Gönlüm eriyor azar azar Bir daha görebilecek miyim ela gözlerini Ýþitecek miyim nazlý sesini ey yar?!
Kokusuz çiçekler çoðalýyor etrafýmda Pýnarlar çölleþiyor özümde Masmavi gökyüzünde kýrlangýçlar yok Çiseleyen yaðmur bile ölgün Daldaki serçe derin düþlerin ortasýnda Her yer bana yabancý, unutulmuþum!
Bahar benden çok uzak, arayýþlardayým Tomurcuklar bile küskün güneþe Gülümsemiyor denizanasý kumsallarda Kutuplar içimde buzullaþýyor Duruyor hayat nemli gözlerimde Gidiyorum karalar giyerek karanlýklara!..
Zafer Direniþ ...
18 Mayýs 2013 Cumartesi 13.15 Lahey
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.