NE BENSİZ NE SENSİZ

Aldanma Sevgilim,

Seni sevemez benden baþkasý, benim kadar,
Ömrünü seremez,önüne
Baþka beden,baþka koku sanmaki doyurur ruhunu.
Saman alevi gibi,gelir geçer hepsi.
Geriye yine ben kalýrým seni bekleyen.
Hatalarýna sýrt çevirmeyen.
El ele ne mayýn tarlalarýndan,
Kaç tozlu yollardan geçtik biz.
Karalandýk,yaralandýk ama ayaða kalktýk.
Öldük,öldük yine dirildik birlikte.

Hatýrla sevgilim,

Sen beni,ben seni kaç defa döndürdük uçurumlardan,
Dile kolay bir ömrü birlikte geçirmedik mi?
Bitti! Demek bir kelime
Kýsa, kolay da söylemesi.
Anlatmasý kolay mý vicdanýna?
Yüzlerce dil döksen de kendine,kendini,
Ben bilirim yine seni.
Beni de sen bilirsin en çok.

Hatalarým karýþtý hatalarýna,
Aþkým aþkýna,
Ruhum ruhuna karýþtý.
Ben sana karýþtým sevgilim.
Bir yarýna kimi koyarsan koy,
Bir parçan eksik olacak hep.

Unutma Sevgilim,

Yürüdüðün yol gül bahçesi olsa bile,
Bir gün solacak o güller.
Dikenli yollara girdiðinde
Yaralarýný benim kadar saran olmayacak.
Ýþte o zaman, ozaman gelmeden
Sen gel bana sevdiðim,dön bana.

Ne sen bensiz, ne ben sensiz yaþamayýz çünkü.
Dönüþ yollarýný yakýp yýkma,
Ah-ý derya ile ( ah almak ile),
Mutlu olamazsýn çünkü.

HATÝCE EFE
Sosyal Medyada Paylaşın: