Arkamýz zifir, zifir karanlýk Önümüzde bir ses kabir karanlýk Uçan kelebek gibi ömür karanlýk Ne çok günah iþledim defterim karanlýk
Her þey kapanýyor kendi içine karanlýk Gülün kokusu kargaya karanlýk Sonsuz atlara binmiþ giden ömür karanlýk Kimsesi olmayan ev karanlýk, tan vaktinden önce gece karanlýk
Tarihe gömüyorum acýyý ve aþký kendim ile Yetim çýðlýklarýmý gömüyorum mezarýma kendim ile Yýpranmýþ sevdalarla gidiyorum mezarýma senin ile Türküler çaresiz, sazýn teli çaresiz, gülde öten bülbül çaresiz
Bin bir türlü kokuyor o toprak bana Ýki damla gözyaþý akýtmadýn bu fukara benim için Bu fukara seni yaþamadan gidiyor senin için Sükut-u hayal olan hayatým o mezarda son bulacak artýk senin için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.