Ben aðlarken sen güldün, geçip gitti seneler Yaþýyorken ölmeye, sen beni mecbur ettin. Terk edip gittiðinde neler çektirdin neler Acý acý gülmeye, sen beni mecbur ettin..
Ben gülþen bekliyorken güller dallarda soldu Her gün gidip geldiðim, sana gelen o yoldu Gönlüm tipi, boran, kar, göz yaþlarým sel oldu Gülerken aðlamaya sen beni mecbur ettin..
Görünce vurulmuþtum, yoktu dünyada eþi, Gözümü kamaþtýrdý, kýskandýrýp güneþi, Söndürmedin bir türlü içimdeki ateþi Kalbimi daðlamaya sen beni mecbur ettin..
Sende beni sevseydin, benim gibi derinden Oynardýk Atabarý, yer oynardý yerinden Ayrýlamadý gönlüm, ne senden ne sevginden Gönlümü baðlamaya sen beni mecbur ettin..
Sevdin ise sözüm yok, senin sözün üstüne Ne desen kabulümdür, baþým, gözüm üstüne Yüzlerce þiir yazdým, kaþýn, gözün üstüne Sessizce çaðlamaya sen beni mecbur ettin..
18.05.2013 Þavþat Avni Temiz Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.