HAYAL KADIN

HAYAL KADIN


Seni ilk gördüðümde;
Yüzünde son baharýn yapraklarý uçuþuyordu
Üstünde çiçekli bir elbise
O gün,
Arý olmayý istedim


Yaðmur saçlarýna çisildemekteydi
Ben aþka ýslanmakta!


Ellerinde þemsiyen yoktu
Aksilik ki, bende de yoktu
Olsaydý,
Belki, tanýþabilirdik


Yürüdün…
Bir saða bir sola savurdun kokunu
Gözlerim gözlerine düþtü
Görmedin…


Döndün…
Alel acele taksiye bindin
Peri masalýndaki gibi kaybolu verdin
Ýçim titredi
Ardýnsýra hala bakar yüreðim



Sonra,
Günlerim hüzne tohum verdi
Gecelerim yýldýza ýþýk


Seni tekrar görebilme ümidiyle
Defalarca ayný sokaða, ayný caddeye gittim


O günlerden kalma,
Hoyrat bir umut kýpraþýp durur hala, içimde
Ben hiç pes etmedim



Kalbim ki, senden baþka bir kadýn olabileceðini unuttu
Tek ‘tin
Ve ben Mecnun…


Sonsuza dek Sen’i arayabilirdim
Bedenimin içine larvalanmýþ bu aþkla,
Binlerce Ben’ e bölünebilirdim
Bin’ lerimle,
Belki seni bulabilirdim


Ben hiç yeise de düþmedim
Hala tebessümünün kýyýsýnda bir yerdeyim


Kirpiklerinden kopan o masum hüznü,
Kýzýl þaraba yatýrýp, kadehime döktüm
Sensizliðimde Sen’ i buruk bir nefesle
Her gece içmekteyim


Ha bir de,
Bilki!
O günden beri, þemsiye taþýmaktayým
Yaðmurlu bir günde tekrar karþýlaþabiliriz ümidiyle!


Ara sýra kalabalýklara karýþýyorum iþte!
Her lepiska saçlý kýzýn, peþinden heyecanla koþuyorum
Sen olma ihtimaliyle…
Her çýrpýnýþtaysa,
Ceplerim hayal kýrýklýklarýyla dolup taþýyor
Yine de þikayet etmiyorum
Sakýn öyle sanma!
Ben seni bulabilme ihtimalini bile, derinden seviyorum
Ben Sen’i aþkla,
Göðsümde büyütüyorum Kadýn…

09:15 (yolculuk serisi)
15.05.13
NURGÜL OCAK
ÜSTÂDIM SEVGÝLÝ HASAN KARAÞAHÝN’ E KALBÝ TEÞEKKÜRLERÝMLE!


Sosyal Medyada Paylaşın: