Aynı aşktır, bu son, gül!..
Saçlarına bitler dolmuş,
Neden hâlâ taranmadın,
Hani sevenlerin çok idi,
Neden hâlâ aranmadın…
Süsten-püsten geçilmezdin,
Görenler, ev de kalmış diyor,
Onca naza ne gerekti,
Bak yaşın, gelmiş-gidiyor…
Sosyete kızı Suzan,
Ay lav yu bilmen,
Sen bana çok çektirdin,
İnşallah, sen de gülmen…
Zayıflamak uğruna hep,
Et yemiyor, hep ot yiyor,
Heves etti mankenliğe,
“Deri-kemik kaldım” diyor…
Değişmedin bana karşı,
Bunca yıllık sitem niye,
Öksüz başım arar seni,
Yandım aşkım, yandım diye…
Üzülmedim, kahrım büyük,
Aşkın alev, sevdan bir yük,
Önce Allah, sonra sendin,
İnanmadın, boynum bükük…
Biri senin kitabını okuyor,
Nasıl yazdın, kimden bu?
Cehennem ateşindeyim,
Söndüremez, onca su…
Düşüncelerim de yaşatırım,
Ölmez aşkım, diri kalır,
Kıyametler kopsa bir den,
Herkes gider, biri kalır…
Yaşım yetmiş olsa bile,
Güle aşık, bak bülbül,
Seksenin de, sorsan bir de,
Aynı aşktır, bu son, gül….
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
20.10.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.