MAZİDEN GELEN

Deðiþirse aþkýn yönü,solar ansýzýn duygular,
Yolunu þaþýrmýþ artýk gemi boþuna liman arar
Hep boþa geçmiþ ömür,sevdiðinden çok uzakta
Yýllar geçsede aradan birgün elinden tutar.


Hiç aklýnda yokken tekrar onu görebilmek
Kolay olmayacak belki maziye dönebilmek
Ben çok iyi bilirim,yorma hiç sen kendini,
Kolay deðildir kor kor yanarken sönebilmek



Belkide çok geç artýk yeniden baþlayabilmek
Eskisi gibi kafaný göðsüne yaslayabilmek
Boþver bence,akýþýna býrak gözyaþlarýn gibi
Artýk sana düþen,hislerini saklayabilmek


Hani söz biter ya bazen,lal olur kalýr dilin,
Kollarýný açsada sana uzanmaz senin elin
Tutsanda kendini, bilmezsin nereye kadar
Bir bakmýþsýn onunlasýn,söz dinlemez kalbin


Varsa içinde umudun sonuna kadar yaþa
MevLam yosun sarmýþ iþe yaramayan taþa,
Bak iþte yelken açtýn yine mazindeki aþka
Hayat böyle iþte umulmayan gelir hep baþa


Ölmüþ duygularýn canlanacak bir bir gözünde
Hep onu hatýrlarsýn her kelimende,sözünde
Yýllar çalmýþ olsada o büyük aþkýný senden,
Aslýnda hep o vardý gündüzünde ve gecende




Mustafa TEKBAÞ



Sosyal Medyada Paylaşın: