Çok, çok uzun seneler önce,
Daha tertemizken dünya,
Bir yaðmur damlasýný getirdi,
Yemyeþil yamaçlardan savurdu
Sýmsýcak dað rüzgârlarý...
Savurdu sýcak ellerinden...
Uykudaydý sevgi tohumlarý,
Derin uykuda...
Henüz çatlamamýþtý kabuklarý,
Tatmamýþtý bu duygularý daha...
Mýþýl mýþýl, dalgýn uzanmýþtý kýrlara...
Savrulan yaðmur damlasý okþayýnca yüzünü,
Aralayýp gözlerini gerindi,
Tüm renkler süsledi gül yüzünü...
Þaþkýn, toparlandý gülümseyerek...
Isýttý güneþ...
Gökkuþaðý, saçlarýnda ýþýldadý...
Çatladý kabuðu...
Yýldýzlar serpildi dört tarafa,
Uzandý kollarý göklere,
Parmaklarýnda sevgi kandilleri yandý.
Aydýnlandý kâinat...
Sevgi melekleri uçuþtu kanat kanat...
Çiçekler, aþk þarkýlarý mýrýldandý.
Aðaçlardan döküldü notalar...
Tüm kalpler sevgiyle aydýnlandý...
Iþýldadý gözler, yürekler yandý...
Sevdalýlar aþka kandý...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.