YIRTIN KARA BULUTLARI
Haydin yýrtalým gayri þu kara bulutlarý
Gökte sarý güneþi söylen kimler boyuyor
Çalanlar geri versin þu yitik umutlarý
Zalim eller ne cana ne de kana doyuyor
Bizim elin daðlarý duman duman tütüyor
Gonca gülleri solmuþ bülbül dertli ötüyor
Al kýnalý kuzular sere serpe yatýyor
Baðrý yanmýþ ananýn,yasý canlar bayýyor
Anasýndan ayrýlan kuzu oðlak melenir
Yavuklusu gelmeyen gelin küle belenir
Uyan çoban çakallar sürülere bilenir
Kar mý yaðmýþ boran mý elim neden buyuyor
Depreþme deli gönül, þimdi sýrasý deðil
Yaktýðýn yer baðrýmdýr kömür çýrasý deðil
Acýnla aðlýyorsam býçak yarasý deðil
Tuz basma feryat figan yerden göðe deðiyor
Sarý saçlým bir görsen her yan doldu hýyanet
Kalmamýþ ahir zaman ne din nede diyanet
El vermiyor kardeþler solup gitti metanet
Gündüzlerde güneþler gece yýldýz kayýyor
Hemen her gün her yerden acý haber geliyor
Ateþ düþtüðü yeri yakar Allah biliyor
Kundakta bebek aðlar, zalim kendi gülüyor
Yüce Mevla’m kerimdir her ettiðini sayýyor
Gelsin bahar aylarý çýksýn sararmýþ baþak
Mahsulünü toplasýn kaytan býyýklý uþak
Sarýlsýn sevdalýlar olsun ipekten kuþak
Gonca güller bile muhabbetle büyüyor
Kimseye sözüm olmaz kendi kendime derim
Acý soðaný bulsam tuza banar yerim
Her kes kendi derdinde, olsa da bir çok sorum
Zalim kader gönlümü lime lime kýyýyor
SIRLISES