Hayatta her þeye açýlabildim... Okyanuslara, çöllere, ovalara, göllere... Her þeyi bir fýrtýna gibi ezip geçen þu dilim.. Yalnýz senin karþýnda dut yemiþ bülbüle döndü.... Erzurumda, Bitliste, Þemdinlide, Sivasta nice soðuklar gördüm.. Nice sýtmalar, nice titremeler, nice diz baðlarýmýn çözülüþünü hissettim... Ama yüreðimin titrediðini ilk senin bakýþlarýn ile farkettim... Çöllerde yalýn ayak dolaþtým... yangýnlar yaylalarým oldu... ateþ tek sýrdaþým... Ama hiç biri yakmadý senin içimi kaynatan soðukluðun kadar... Hayatta birçok þeye sarýldým, hayale, ümide, isyana, özleme, hasrete... Ama hiç bir muhabbet sarmadý beni senin muhabbetsizliðin kadar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatayi31 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.