Babam

Babam
Babam vardý daðlara bedel,
Günleri geçerdi elinde bel,
Çalýþýrdý tarlalarda özel,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Yaþar gider küsmezdi,
Çocuklarý bile üzmezdi,
Çalýþmadan hiç bezmedi,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Gözlerimiz gelmesini beklerdi,
Sevinir umutlarýmýz yeþerirdi,
Bizleri görünce gözleri gülerdi
Ele muhtaç olmadý Babam.


Bilmezdi çektiði çileleri,
Dalardý uzaklara gözleri,
Düþünürdü yapacaðý iþleri,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Kayýp olmazdý gönül izleri,
Komþularla olurdu hüzünleri,
Çalýþmýþtý yarýlmýþ elleri,
Ele muhtaç olmadý Babam
.
Evimize gelirdi babam.
Sofralarý yere sererdi anam.
Bizlerin yaþantýsý sanki dýram,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Kader yazýlmýþtý arnýna,
Gelecekleri bilirdi baþýna,
Kötü günler çýkardý karþýna,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Kimse bilmez hastalýðýný,
Alýrdý evin ihtiyaçlarýný,
Esnafa daðýtýr borçlarýný,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Her geçen gün çalýþýrdý,
Kimseye muhtaç olmazdý,
Gün olurdu aç yatardý,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Kimsenin karþýsýnda bükülmedi,
Aç kaldýðý güne üzülmedi,
Ekmek için kapýlara gitmedi,
Ele muhtaç olmadý Babam.

Mustafa hayrandý babasýna,
Severdi onu basar baðrýna,
Hasretti sevgili anasýna,
Ele muhtaç olmadý Babam.


Mustafa HAMÝÞ
Afþinli þair

Sosyal Medyada Paylaşın: