KUM SAATI

/Sana yazdigim her siir icin
kesilen tum agaclardan tek tek ozur dilerim.../


Yuksek ucurumlardan bosluga birakirken kendini,
sivri taslara carpan bir beden gibi
okyanusun kopuklu dalgalarina biraktim sevgimi.

Zaten hangi notayi soksem yerinden,
anlami bozulacakti sarkilarin.
Ustume yikilacakti hersey.
Korktum.
Isligima seytanlar toplanmasa
seni calacaktim ritmini bozmadan.

Sustum.
Anlatacak cok seyim vardi elbet.
Lugatimda biriktirdigim sozcukler,
Zihnime kazidigin yeminler
Ve o yaz aksami
nice asklarin adini uzerinde tasiyan
parktaki yorgun masanin kenar kanepesinde
elini tutup gozlerinin yalanci yesiline birakacagim
bir bakisim kaldi goz kapaklarimin ardinda.

Sen,
Siirlerin namlularini uzerime cevirmeden once renklerden yesildin.
Sehir sondurdu kandillerini.
Ve kum saati alelacele kustu midesindekileri.
Zaman doldu sevgili.
Gittin!..

Cihat KIRDAR
Sosyal Medyada Paylaşın: