Fon yaðmurun terinde nemliydi
Tuzu akýyordu yaþantýma
Düþsel bir eylemdi belki, eðildi hayat
Islak bir türkü göledi rendelendi vagonlarýma
Ýç iþlerim az biraz hüzzam
Yalnýzlýk ýslýðýný tüttürüyor seyrinde
Eþkýya vuruyorsun kendini yapma
Bendini aþtý oyun, dað küser sonra sana
Aðýrlaþma
Göz ferinde feragat ekliyorsun baðrýma
Ay teninde eriyor
Iþýltýlý günahlar sarýlýyor soluðuna
Sokaklar susuyor
Ve ben sevemiyorum kimseyi
Baþ ile baðrýþýyor küslükler
Kýsýyorum fonu
Kýzgýn oluyor hayat
Sevme uðruna çalýyor fon
Tersiz makam
Sen uðurla beni
Sebep yol tuz ters ayýkamam
Sen artýk aðýrlama beni terinde
Þair kývranýyor kelimenin ince belinde
Þiir susuyor ben kusuyorum seni
Terkine dönüyorum yüzümü
Rüzgâr saçmalýyor deðdiðine
Eteðine sarýlýyorum aþkýn
Kin ýkýnýyor kim savuruyor seni
Bilmiyorum
Ah’týn terk ediyor teni teri
Ve ben sevemiyorum seni