ANASINI SATAYIM!

Bazen aklým diyor ki "be Allah’ýn þaþkýný"
Sen mi durduracaksýn bir baþýna taþkýný
Oynaþmana bak oðlum, býrak vatan aþkýný
Boþvereyim diyorum, yan geleyim yatayým
Ama olmuyor iþte anasýný satayým

Bütün millet aptal da bir sende mi var iye?
Kendini hýrpalaman, bu çýrpýnýþýn niye?
Neden uyuyor bu halk, afyon mu yuttu? Diye
Kafa yorduðum yeter, biraz da keyf çatayým
Ama olmuyor iþte anasýný satayým

Oðlunu þehit verip aðlarken onca ana
Affedilsin hâinler, zararý var mý bana?
Ülkemin karanlýða gömülmesinden yana
Ne kadar kaygým varsa bir kenara atayým
Ama olmuyor iþte anasýný satayým

Bana ne insanlýktan, melek miyim, nebî mi?
Parlak ýþýklar sarsýn artýk kara þebimi*
Doldurabilmek için meteliksiz cebimi
Ýhânetin içine biraz da ben batayým
Ama olmuyor iþte anasýný satayým

Zaman hýzla akýyor, ömür geçti yarýyý
Senin deðilse býrak, karga yesin darýyý
Unuttum turuncuyu, pembe, mavi, sarýyý
Þu grî hayatýma birazcýk renk katayým
Ama olmuyor iþte anasýný satayým

Boþuna baþ kaldýrma Ankara’nýn beyine
Sanki bu millet seni takýyor mu þeyine?
Tepki veren, haykýran þiir yazmak neyine?
Anladým bende kusur, baþtan sona hatâyým
Kýrýyorum kalemi anasýný satayým

/Reyhanlý’ya kor düþtü kimin rûhu duyuyor?
Bir ülkenin kuyusu bu kadar da kazýlmaz
Uçuruma yaklaþtýk, ama herkes uyuyor
Artýk bu millet için þiir falan yazýlmaz/


*Þeb: gece

Mustafa Çetiner/14mayýsikibin13.

.
Sosyal Medyada Paylaşın: