Bir arkadaþým var ki, muhteþem bir meymenet
Ashâb-ý sufa gibi, ruhâniyeti sadýk
Kefilim kendisine, veririm açýk senet
Refikliðidir her gün, beklenen fecrisadýk
.
Ara sýra kaybolup, olsa bile arazi
Yerini dolduramam, kesilsem de feriþtah
Sayýlýrým ortada, Abdulrahman farazi
Sanat sofralarýnda, kalmasa da bir iþtah
.
Her an ahvali dostluk, esiyor buram buram
Zannederim ruhumu, þiirinde semâvi
Yükselen boyutunda, kaybolur oram, buram
Mânâlarýna gâip, kara göðüm masmavi
.
Bazen nüktelerine, yetiþemez kahkaha
Bazen zýt görüþlüye, tebessümlü kalender
Dostluðuna alýþan hiç gelir mi kâh kâha
Kýylü kali hiç sevmez, sözünü alenen der
.
Mecit Aktürk dediðim, ismi binaen yüksek
Yoksul yoldaþýný sen, bir an býrakýp gitme
Bu kardeþliðin künhü, mamur bina en yüksek
Deryâdýr yerin lâkin, suyla bir akýp gitme
Fecrisadýk :: Gecenin beklediði, güneþin öncüsü TAN vakti :)
Not :: baþka yerde hiç kullanýlmamýþ kafiyeler içermekte:)
Ayrýca deðerli dostum ben bahçemi ilaçladým en az dört þiirde bir ilacýn kokusu siniyor ancak haþere konuyor bu yoksul bu iþtede yoksul o yüzden þiir beklentiden dýþarýdýr
üskünüm...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.