Nasipsiz

NASÝPSÝZ
Hakk, adýyla adýný anmadý mý
Aþýklar sevgisiyle yanmadý mý
Alemler nuruyla boyanmadý mý
Efendime postacý diyen gafil
Gül’e sevgiden nasipsiz zýr cahil.

Efendime nasýl postacý dersin
Sonra ümmetlikten tard edilirsin
O zor günde baþýn eðdirirsin
Efendime postacý diyen gafil
Ýlim-irfandan nasipsiz zýr cahil.

Hesap gelip çatýnca düþme dara
Nefse uyup kendini sokma zora
Mahþerde baþka kurtarýcý ara
Efendime postacý diyen gafil
Þefaatçiden habersiz zýr cahil.

Malýna güvenip maðrur yürüme
Sen sen ol yüzünü kibre bürüme
Sakýn, elbiseni yerde sürüme
Efendime postacý diyen gafil
Tevazudan da nasipsiz zýr cahil.

Her peygamber ümmetiyle toplanýr
Senin yüreðine hançer saplanýr
O gün herkes “Can Ahmet’le” aklanýr
Efendime postacý diyen gafil
Kurtarýcýdan habersiz zýr cahil.

Kul Sami’m uzak dur sen bilgisizden
Hayýr gelmez “Nebi’ye” sevgisizden
Hakk elini çeker o ilgisizden
Efendime postacý diyen gafil
Hak Habibinden habersiz zýr cahil.

SAMETTÝN ÞENKAYA (KUL SAMÝ)





















Sosyal Medyada Paylaşın: