kendimi güçlü sanýrdým hep hayat,köreltemez diye düþünürdüm, ne olursa olsun, içimdeki yaþama sevincini.... aðlamanýn ardýndan, gülmenin geleceðini, en büyük fýrtýnalardan sonra çýkacak olan güneþi, yýldýzlarýn,o kapkara gökyüzünü, parlatacagýný bilirdim zamaný gelince... ve inanýrdým içimdeki çocuðun, hiç ölmeyeceðine....
uzun zamandýr, bulutlarýn ardýna saklandý güneþ, yýldýzlarsa, kayboldu adeta, dört bir taraftan esiyor sert rüzgarlar, savruluyorum,oraya buraya, hiç dinmiyor gözyaþlarým, gülmeyi özledim, içimdeki çocuksa, þaþkýn,korkuyor, gidip geliyor, ölümle, kalým arasýnda...
kýzýltoprak 03.03.2007
Nursen Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
nursen ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.