Sýyýrdý üzerinden insanlýk kisvesini, Ýblise yoldaþ olup eyledi isyan, Yaratýlan en üstün varlýk iken insan…
Kýydýrdý acýmadan kardeþi Habil’i Nefs ile hýrsa kurban edip de Kabil’i. Bir günah baþlayýnca kesilmezdi arkasý Gelmezdi bir araya asla iki yakasý…
An be an þahit zaman; Yaratýlan en üstün varlýk insan Yetmez mi artýk gaflet ile gelen bu nisyan… Ýki günlük dünyaya satýp aslýný Heba eyledi ölümün de öldüðü ebedi hayatýný Kimseye kalmadý kalmaz da dünya bir serap Ne geçti ellerine olmaktan baþka harap… Bir kez baksa ibretle eyleyip ikrar, Hakkýn yolunda kýlardý karar… Dökülmezdi bunca kan... Olmazdý dünya zindan…
Adem ile Havva Yaratýldýðýndan beri Dinmedi insanlýðýn gözünün yaþý Sýyrýlýrken kisveyi ademden kýrýldý tasý Ne ederdi taþlara vursa baþý! Bilmem yerine gelir miydi eksik tahtasý…
Ýnsanlýktan nasibini alamamýþ daha Nice insaným deyip gezenler de gördüm Aklýný kaptýrýp nefsi hevaya Burnu Kaf daðýnda geçerken gördüm..!
Mayýs 2013
Bir dilek...
Sevgi bir kelebek olsa, gelinciklere konsa Bulutlu bir günde, güneþ açsa, Yaðmur damlalarý düþse avuçlarýma Sincaplar daldan dala atlasa Kýrlangýçlar yuva yapsa saçaklarda Sokak aralarýnda saklambaç oynayan çocuklarýn omuzlarýna konsa kelebekler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.