YOL YORGUNU YÜREĞİM
Yol yorgunu yüreðim
Çok uzak diyarlardan geldim
Molasýz ve acýmasýzdý yollar
Elimde avucumda ne varsa ardýmda býraktým
Ýçimde ki telaþý alýp çýktým iþte yola
Birkaç parça umut birazda sen vardý cebimde
Senden daha çok olsaydý keþke
Umut çabuk tükeniyor derlerdi de inanmazdým
Olsun umut eksildikçe yenisi geliyor köklerinden
Çoðalýyor yaklaþtýkça yavaþ yavaþ
Ya sen,senden son kýrýntý yetecek mi bana
Yol yorgunuyum sevgili
Hani olurda gelip bulamazsam bulup soramazsam sana
Var mý bana gönlünde hani þöyle kuytusunda falan bir yer
Yoksa yol yakýnken gerimi dönsem…;
Neyse az kaldý yolum elim ayaðým kan ter içinde
Kýrýk aslýnda bir yaným kýrýk kanadým kolum
Olsun seni görsem anlatsam sana beni,görsen bende ki seni yeter
Geldim….yoktun,
Ýki satýr konuþsaydýk keþke
Dönerken ben ayný yolu bütün matemim ile
Sen yasýmsýn artýk benim mahþerde bile
A.B.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.