bu gün ölürsem
baltýk kýyýlarýnda ýslayýp kutuplarda gömün
buzdan mezarým olsun...
þiir defterimden kâðýttan gemiler yapýp
göksuya salsýn kasabalý çocuklar
yakamozlar þafakla çarmýha gerilirken
þiirlerimde susup ölsün...
öldüðümü martýlara duyurmayýn
yaðmurlarda bilmesin...
kasabalý çocuklar
yine türkülerini söylesinler baðýra çaðýra...
saksýda begonyalarýma
bahçede ortancalarýma su vermeyin kuruyup solsunlar
nasýlsa yokluðumu hissedince yine ölecekler
iyisi mi benimle ölsünler...
aroralarýn gizemli oynayýþýnda gömün
dokunmayýn bedenime ...
ihtimal avuçlarým sýkýca kapalý olur
açmayýn bir dualýk aminlerim var benimle gelmek isterler...
ýslak kaldýrýmlar
cýlýz ýþýklý sokak lambalarý birde sokak köpekleri
deliler gibi sabahlara kadar saydýðým yýldýzlar
eksikliðimi hissedecekler...
bu gün ölürsem
kasabanýn künyesinden adým silüetin den gölgemde silinir
koca çýnar gövdesine kazýnmýþ bir adým kalýr adýnýn yanýnda...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.