Bir ben deðil cümle alem yanýyor, Anayý babayý sayan mý kaldý, Ýnsanlýðýn þimdi içi yanýyor, Aðlayan sesini duyan mý kaldý.
Çýkarcý bu millet ATA yý yýkar, Herkes komþusuna gözünü diker, Dostunun malýna fesatça bakar, Cebe helal para koyan mý kaldý.
Ýnsan belasýnýn peþinde mi ne, Gözler baþkasýnýn aþýnda mý ne, Dünya kýyametin baþýnda mý ne, Alýn teri ile doyan mý kaldý.
Arakanda insan insaný yakar, Türkiye yollarda bomlar atar, Kimse bir þey yapmaz öylece bakar, Konuþsan doðrudur diyen mi kaldý.
Havva der ki zaman kötüye gider, Zebaniler gelmiþ kullarý güder, Bu gidiþ insaný imandan eder, Allah ýn emrine uyan mý kaldý . Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.