Günaydýn diyorum þafak saatlerinde aileme Ben gülümsüyorum Onlar ise garipsiyor yine Ne kadar örtsem de gülümsememle Örtülmüyor benliðim ve üstümde taþýdýðým karanlýklar yine
Hani bombalar yerine çiçekler verecekti Milletler birbirine Ama kopan insan parçalarý üzerim de Hani kimlikler kaldýrýlmýþtý, bilinmezliðe Niye vuruyorsun o zaman En yakýnýndakine
Bakma anne öyle Evet unutmuþlar AÞK ý iþte Maneviyatýný dökmüþler yerlere Maddiyata ve mantýk çerçevesine Görme sen beni, üzülme anne Ben kendimi kandýrýyorum yine Tüm KARANLIKLAR üzerimde …..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Evren PARAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.